Szanowni Państwo,

czy mogę powiedzieć „Do widzenia” osobie, która nie widzi? Jak mam rozmawiać z osobą, która siedzi na wózku? Czy powinnam pomóc osobie niepełnosprawnej, gdy widzę, że takiej pomocy potrzebuje?

Jeżeli kiedykolwiek zastanawiali się Państwo nad tym, zapraszam do lektury naszego „Poradnika orelacjach sprawni – niepełnosprawni.”

Opracowaliśmy nasz poradnik w oparciu o doświadczenia podopiecznych, pracowników i wolontariuszy Fundacji im. Doktora Piotra Janaszka PODAJ DALEJ. Nie chcemy pouczać, wytykać  błędów, ale raczej przekonać Państwa do tego, że osoby z niepełnosprawnością to przede wszystkim ludzie, którzy chcą być traktowani jak ludzie.

Anię Klechniowską, która jest niepełnosprawna od urodzenia i porusza się o kulach denerwuje, że niepełnosprawni są wkładani do jednej dużej szuflady. To trochę tak jak z dowcipami o blondynkach... Ania dobrze pamięta małą dziewczynkę, która zapytała mamę: Dlaczego ta pani tak wygląda? W odpowiedzi mama szarpnęła córkę i powiedziała: Bo była niegrzeczna i bozia jąpokarała. Jak będziesz niegrzeczna to tak samo będziesz wyglądać!

13-letni Miłosz Bronisz , który urodził się z wadą kończyn tak jak jego idol Nick Vujicic podkreśla, że ciało to tylko opakowanie. Chłopiec doskonale pływa, pięknie maluje i lepi z gliny, ma ogromną wiedzę przyrodniczą, jest wrażliwy i chętnie pomaga innym. Świetnie radzi sobie w codziennym życiu i nie chce, aby mu pomagano.

Maciek Wiatrowski od 23 lat porusza się na wózku po tym, jak skoczył do basenu i złamał kręgosłup. Na co dzień potrzebuje wsparcia asystenta np. w ubieraniu się, przemieszczaniu po mieście, przygotowaniu posiłku. Nie chce być postrzegany przez pryzmat swojej niepełnosprawności.

Psychoterapeuta Adam Nyk do dzisiaj wspomina starszą Panią, która koniecznie chciała mu dać biały ser na stacji metro Centrum w Warszawie, bo przecież niepełnosprawny na wózku jest taki biedny i trzeba mu pomóc…. Adam grzecznie podziękował i odmówił przyjęcia sera na co w starszą panią wstąpiła złość i rozgoryczenie. Zaczęła wykrzykiwać, że ona chce pomóc, a on nie chce jej sera i to chyba nieprawda, że niepełnosprawni są tacy biedni…

Gorąco zapraszam do lektury, która mam nadzieję, rozwieje Państwa wątpliwości o tym co robić, a czego nie robić w towarzystwie osób z niepełnosprawnością. To zaledwie garść porad wynikających z sytuacji, z którymi mieliśmy najczęściej do czynienia.

Gdyby mieli Państwo dodatkowe pytania związane z tym tematem, proszę o kontakt z Justyną Gach z Fundacji PODAJ DALEJ: justyna.gach@podajdalej.org.pl W temacie maila proszę wpisać „Niezbędnik”.

Życzę Państwu wszystkiego dobrego, a przede wszystkim pozbycia się zakłopotania w kontaktach

z osobami z niepełnosprawnością. Po prostu bądźmy sobą,

Zuzanna Janaszek – Maciaszek

Prezes Fundacji PODAJ DALEJ